Maleisië (deel 2, Borneo)

Hey allemaal,

Het is alweer even geleden dus tijd voor mijn 2e reisverslag! We zitten nu in onze te kleine klamboe's in Mari Mari Backpackers Lodge op het eiland Mantanani in Borneo. Vanochtend aangekomen, in één woord paradijs! Wit poederzand en lichtblauw groene zee, én vandaag mijn eerste verse kokosnoot geproefd. Heerlijk genieten dus.

De laatste keer zaten we in Cameron Highlands waarbij we de Mossy Forest ingingen, dat was supergaaf leek een beetje op een filmlocatie van de Hobbit. Als je ging springen gingen de bomen mee heel grappig.

De volgende dag was het moment aangekomen om het volgende land te betreden: Singapore. Deze 24 uur was één grote hel. Het begon op het station van Kuala Lumpur waar we de trein zouden nemen en we erachter kwamen dat we 6 uur moesten wachten. Hier gingen we maar kaarten in een grote hal waar je ook nog wat kon winkelen en er één reclamespotje wat voor kinderen leek gemaakt met Tiktak deuntjes 6 uur lang in reloop werd gedraaid. Na deze 6 uur kwamen we compleet gestoord de trein (inmiddels nachttrein) binnen welke vervolgens zo koud was (door de centrale airco), waardoor ik plastic zakken onder mijn trui en sjaal moest leggen om niet ziek te worden. En Sam sliep op de grond omdat hij de stoelen te hard vond, en eindigde met zijn benen in het gangpad waar iedereen over struikelde. Eenmaal aangekomen uit de trein en door de immigratie dachten we eindelijk, we zijn er! Niets bleek minder waar. We volgden de stroom mensen en kwamen uit bij de bussen, maar dat klopte niet want we moesten met de trein. Ik ging vragen aan een passagier en die zei dat we nog in Maleisië zaten en nog door een controle moesten. Het gebouw voor treinen bleek aan de overkant. Eenmaal daar aangekomen na veel gedoe bleken we er niet meer in te komen omdat we immigratie al waren gepasseerd. Er zat niets anders op, we moesten lopend de grens over (zo’n half uur lopen met zware backpack), als een mexicaanse immigrant die de grens over probeert te steken. Ik voelde me net in een aflevering Border Security te zitten, helemaal omdat de douane vroeg of ik werkintenties had. Na veel lopen en nog meer controles mochten we er weer niet in en moesten we papieren invullen die we in het andere gebouw hadden moeten krijgen. Na veel ellende kwamen we dan eindelijk het land binnen en konden we naar ons hostel om te slapen.

Eenmaal in Singapore was het leuk, we gingen naar de Singapore Zoo (waar we o.a. 2 witte tijgers hebben gezien), en naar het bekende Marine Bay om bij avond de stad te zien met het beroemde schip-hotel (zie foto). Terwijl ik normaal niet zo van de stad ben vond ik dit supergaaf om te zien. Ook lekker gegeten buiten aan de haven, was wel mega druk zo in het weekend.

Nu ging het avontuur echt beginnen want onze volgende bestemming was Borneo! De vlucht verliep soepel en we zochten een leuke hostel uit in de Lonely Planet in de hoofdstrad Kuching. Niet heel bijzonder plaatsje maar vanaf daar liepen alle verbindingen. Kuching betekend iets ‘grote kat’ en dat was te merken. Met kattenstandbeelden, een kattenmuseum en 10 krolse katten die aan je raam liepen te mekkeren hebben we hier geen oog dicht gedaan ’s nachts. We gingen proberen Orang Oetangs te zien in Semmengoh National Park, maar ze kwamen jammer genoeg niet omdat het ‘fruity season’ is vanwege het regenseizoen. Verder viel de locatie ook tegen omdat je op een platform kon kijken of ze op een berg voedsel afkwamen of niet. Niet echt een national park vonden wij.

Door naar de volgende bestemming: Bako National park. Dit viel ons weer enorm mee (veel leuker dan verwacht) en vol met dieren. We gingen met de boot een klein half uurtje en werden met onze backpacks (nog half in zee) gedropt op een tropisch eiland. Ook al regende het en was het bewolkt, dit was het paradijs. Terwijl we naar een gebouw in de verte (wat het hoofdkantoor was) voor ons huisje liepen zagen we een familie baardzwijnen net het strand op komen lopen. Hoe cool was dat! Vervolgens toen we waren geïnstalleerd in ons huisje gingen we de buurt verkennen. We zagen vliegende vissen, makaken (kleine aapjes), neusapen!, gibbons, en tijdens de nachtsafari spinnen (tarantula), slangen en een flying lemerd hoog in de bomen. Deze laatste vond ik heel gaaf, dat beest zag er niet uit (zoek maar op google). Daarbij gingen we onze 1e dag zonnen op het strand maar waren na 2 uur verbrand en mochten ook niet zwemmen omdat er krokodillen in de zee zwommen (waar we dus waren gedropt). Verder gingen we door de jungle langs een route die recht uit een Indiana Jones film leek gekomen (die mocht je zonder gids doen ook) waar we uitkwamen op een geheim verlaten strand. Erg veel nachtrust hadden we iedere nacht niet, want er waren vervelende apen die het nodig vonden om elke 15 minuten een steen of noot op ons dak te gooien waar je je helemaal kapot van schrok elke keer. Aangezien ons dak ook bijna plat naar beneden liep en van plastic was duurde het 20 seconden voordat ieder steentje naar de andere kant was met een hoop kabaal, dus weer geen oog dicht gedaan allebei. Ondanks dat was dit de leukste locatie tot nu toe voor ons.

Daarna gingen we nog verder uit de bewoonde wereld, naar de Mulu caves (grootste grot ter wereld) waar je alleen per vliegtuig dus blijkbaar kon komen. We hebben daar 5 grotten bezocht (o.a. clearwatercaves en de Deer Cave. Deze laatste was dus de grootste grot ter wereld en was echt bijzonder. Je kreeg er bijna kippenvel zo indrukwekkend iets hadden we nog nooit gezien. Als je naar boven keek zag je 2 tot 3 miljoen vleermuizen zitten (zwart plafond) en lagen er bergen stront waar je op kon klimmen. Eenmaal weer buiten de grot kon je de vleermuizen bij schemering naar buiten zien vliegen in patronen, was een heel gaaf gezicht!

Vanaf daar vlogen we naar het 2e gedeelte van Borneo: Sabah. Aangezien we onze droomstranden als Sipidan en omgeving moeten laten schieten omdat daar mensen worden ontvoerd en onthoofd hebben we naar andere stranden gezocht die ook leuk waren. Eerst gingen we naar Tunku Abdul Rahman Marine Park, waar je heel leuk kon snorkelen en hebben we Finding Nemo’s gespot (clownfish). We braken in op een privé strand van een resort en hadden het koraal voor ons alleen. Daar ben ik door m’n enthousiasme compleet de tijd vergeten zo erg verbrand dat ik nog steeds rood ben en volgende week waarschijnlijk aan een nieuwe huid toe ben (aangezien ik nu pas vervel van Bako). De afgelopen 4 dagen heb ik weinig kunnen bewegen en liggen omdat alles zo pijn doet. Helaas zit zonnen er dus voor mij niet echt bij nu op Mantanani en moet snorkelen met shirt aan.

Morgen gaan we een snorkeltocht doen, dan worden we midden op zee gedropt met een boot en zien we meer vissen. De reis naar Mantanani was trouwens een groot drama aangezien er 1 boot per dag vertrekt en de mensen hier niet bepaald slim zijn of kunnen communiceren. Niets staat aangegeven en niemand snapt hier iets of weet wat. Gisteren was het dieptepunt van onze reis en kwamen we in een vreselijke Islam oord (Kota Belud) waar we naast Islam-tv met 2 zenders om 04.55 rechtop in ons bed zaten omdat ze het nodig vonden 2 uur lang Allah Akbar propaganda door de speakers van de moskee waar we naast zaten te laten schallen, wat door merg en been ging. (Overal gebeurd dit in Borneo maar dit sloeg alles). We moesten hier slapen omdat de boot al was vertrokken en er niemand aanwezig was bij de haven. Snel weg hier dus en eenmaal aangekomen in Mantanani waren we zó blij op ons eerste echte bounty island te zijn aangekomen dat we de ellende van de dag ervoor snel zullen vergeten.

Verder weinig backpackers hier in Borneo, en de mensen in de dorpjes lijken hier nog nooit een blank persoon te hebben gezien. Ook is het laagseizoen ivm met het regenseizoen in Maleisië, maar het regent een paar uur hard en is dan rest van de dag stralend (niet zoals in Nederland gelukkig) dus valt reuze mee. Op Mantanani zijn we de enige toerist van Mari Mari met nog een Chinese vrouw. In mei schijnt het hier helemaal vol te zitten, dus we hebben lekker alles voor onszelf! (Dat zal in Thailand met het hoogseizoen in december wel anders worden..)

De stroom van ons hutje is inmiddels uitgevallen terwijl ik dit typ, (van de stroom die alleen ’s avonds aangaat) dus ik zal over een paar weken mijn volgende post plaatsten. Stay tuned!

Groetjes!!


*update: foto's uploaden werkt abnormaal slecht op deze ... site, dus ik ga alle foto's op facebook plaatsen en hou dit voor de verhalen voor nu tot ze het weer doen