Indonesie (deel 4)

Hoi iedereen!

Weer tijd voor een nieuw reisverslag over Indonesie, inmiddels weer vanuit het altijd gezellige 24uurs district Koh San Road in Bangkok. Net een belachelijk hete "not so hot" curry achter de kiezen nadat ik Tim heb uitgezwaaid die op dit moment in de lucht zit weer onderweg naar huis. Samen hebben we super avonturen beleefd in Indonesie en een paar dagen Thailand (voor Tim) omdat Indonesie een beetje uit is gelopen. In mn laatste blog zat ik nog in Bangkok met Sam en vloog ik de dag erna (3 jan) naar de luchthaven Denpasar van Bali waar Tim me in zijn hotel in het bekende Kuta Beach me opwachtte.

De vlucht verloop prima ondanks dat ik weer gedwongen werd met mijn grote vrienden (AirAsia) te moeten vliegen aangezien ivm de prijs. Aangekomen in Indo kreeg ik een klap voor mijn hoofd van boven de 35 graden, dit moest het warmste land tot nu toe zijn! Meteen de eerste dag helemaal uitgeput na een loop naar het strand, hier moest ik toch wel even aan wennen. 's Avonds gingen we zitten in een gezellige bar waar een verrassend goed bandje live optrad (na de vele karaoke en dronken mensen in de andere landen te hebben meegemaakt). Als toetje besloten we een yoghurt ijs te nemen die je zelf mocht samenstellen. Aangezien het aparaat bleef hangen kreeg ik een halve kilo in mijn bak en was dit meteen 160.000 rupiah (10 euro!) en kreeg ik een kado omdat ik ‘ klant van de dag’ was en wouden mensen ermee op de foto. Verder werd de sfeer in Kuta 's avonds iets grimmiger en je werd bij elke stap een taxi, massage of magic mushrooms aangeboden, wat op een gegeven moment erg verveldend werd.

We besloten niet lang meer te blijven en gingen de dag erna naar onze 1e locatie: Ubud (het 'hart' van Bali) waar je mooie rijstelden had en een apenbos. Dit laatste was niet heel bijzonder en we hadden grote ergernis onderweg met nog meer vervelende mensen die je de weg ernaartoe lastig vielen voor uren lang in de brandende zon, waarna mijn geduld op was. Ik was helemaal klaar met deze mensen. We gingen de dag erna fietsen huren en zagen de ECHTE bevolking die natuurlijk wel aardig was. We klikten onze go pro camera’s op en gingen fietsen door de rijstvelden en kwamen mooie dingen tegen. Waar ons pad leek op te houden gingen we lopend met fiets op de rug door (met kleine afgrond en rivier naast je) en kwamen bij berg aan waar we de fietsen omhoog hebben gegooid en opeens midden in de rust zaten tussen de rijstvelden! Opeens horen we 'massage'! We dachten: wat krijgen we NU weer?!! Maar het bleek een lief glimlachend vrouwtje die daar toevallig liep en ons de weg uitlegde. Toen ze zag waar we uit vandaan kwamen moest ze hard lachen. We fietste nu letterlijk tussen de rijstvelden en zagen af en toe een boer in de verte maar geen verveldende mensen, heerlijk! Dit was het echte Indonesie. Na een stukje fietsen kwamen we aan bij een bordje rivier en besloten naar beneden te lopen (langs een paar hutjes met kippen en koeien) maar bovenaan, wat een uitzicht in een vallei! Helemaal beneden kwamen we een paar 50ers tegen die de rivier over probeerden te steken waar helemaal geen pad was maar recht de struiken in.. Met telelens in de hand viel dr een recht op een steen en de ander bijna in de rivier, erg grappig hoe die mensen aan het klooien waren. We gingen even zonnen en met voeten in het water, en wat bleek? Daar zaten de vissen uit de bekende Dr Fish spa's en kreeg zo een gratis behandeling.

Verder hebben we nog wat tempels bezocht, we hadden het nummer van een aardige taxi chauffeur dus die bracht ons overal naartoe. Ook gingen we langs een koffie plantage met de duurste koffie ter wereld (van die kattenpoep) ben ff de naam kwijt.. En gingen we naar een zeetempel die je alleen kon bereiken als het eb was. Daarna was het tijd voor onze volgende bestemming: Jatiluwih, voordat we naar de Gili eilanden zouden gaan. In Jatiluwih had je nog mooiere reistvelden waardoor het leek alsof je in een schilderij liep en werden we gedropt in een guesthouse op de rand van een heuvel waardoor je overal heen kon kijken. We probeerden eten te vinden (zaterdag avond) maar het dorp was gesloten, erg bizar op deze dag van de week. Gelukkig een dorpje verder was er iets wel open en hoefden we niet zonder eten naar bed. De dag erna besloten we een keer een route te gaan lopen die de oude man van onze hostel had uitgetekend. Natuurlijk verdwaalden we na een uur maar hadden wel een super mooie tocht en kwamen we alleen maar chille mensen tegen. Het begon zwaar te regenen en dit maakte de toch extra vet met de dreigende luchten over de velden. Vervolgens werden we eind vd middag opgehaald en naar de haven voor de Gili's gebracht.

Na dubbel zo lange reis dan ons beloofd was stopte we op alle eilanden, behalve die van ons. Op het grootste Gili eiland kwamen we aan tussen de roepende taxi en hotel mannetjes die je vanalles wouden aansmeren. Onze tassen werden ruw van de boot gegooid waarbij een enkele in het water viel maar het boeide ze geen flikker. Aan de overkant op bijna zwemafstand zagen we ons paradijs liggen en we wilden snel weg van de drukte. Na veel gedoe konden we dan naar ons eiland varen en besloten we te lopen omdat de afstand slechts 200 meter was naar de bovenkant van het eiland. In werkelijkheid was dit een half uur aangezien elk resort het nodig vond het strand af te sluiten voor buitenstaanders en we dus niet via de kust moesten lopen maar binnendoor, waar tim werd gestoken door een vaag insect, weer onder de brandende zon. We besloten naar het noorden te lopen omdat daar het ‘ turtlereef ‘ zat. Eenmaal aangekomen zagen we paar mooie bungalowhuisjes en er was nog plek! Snel een kamer geboekt en het strand verkend. Die dagen erop gingen we veel snorkelen en deze plek was weer mooier dan ik ooit had gezien. 100en verschillende soorten vissen overal waar je maar keek. We hebben ook een priveboot gehuurd en zijn zelf wezen snorkelen (was maar 5 eu meer en zo’n 50 chinezen minder dus voor ons geen moeilijke beslissing). Daar gingen we op zoek naar zeeschildpadden en we vonden ze, wat was dat vet! Ze kwamen naast ons zwemmen en eindelijk kwam ook deze droom uit. Ook zijn we naar een gezonken schip gevaren (niet geheel onbekend verschijnsel in Indonesie) wat daar lag als snorkelplek. De laatste dag werden we per paard opgehaald met een karretje voor ons aangezien dit het enige vervoer is op de eilanden.

Tijd voor de volgende tocht: Komodo eiland. De meeste mensen kennen het wel, de komodoverraan (grootste reptiel ter wereld, zo 3 meter lang) maar er zijn nog steeds een hoop mensen die we tegenkwamen die echt geen idee hadden waar we het over hadden. Aangezien dit het meest gevaarlijke stuk van de hele reis zou zijn omdat er veel boten zinken in de 3 daagse boottocht besloten we een goede boot uit te zoeken en alles te checken op (werkende) radio, reddingsvesten etc in de boot. Uiteindelijk hebben we een goede deal gemaakt met een goede boot en mensen die hun best deden er iets leuks van te maken. Na heel veel gevraag konden we ook uiteindelijk onze eigen route maken (dit hadden ze nog nooit meegemaakt daar) en begrepen ze na een dag wat we wouden. We zouden naar beide eilanden in het national park gaan: eerst Rinca, daarna Komodo en daarnaast heel veel snorkelen want Komodo is een vd beste duik en snorkelplekken ter wereld (wat veel mensen niet weten). Tim en ik hadden naar dit gedeelte erg lang uitgekeken en we gingen de boot op. Na een paar uur varen kwamen we aan op Rinca en na nog geen 5 minuten stap ik bijna op een Komodoverraan die daar rustig lag te slapen! Die beesten liggen helemaal verschut op de grond in de schaduw te slapen dus ik schrok even, aangezien er veel mensen dood gaan daar (50% overlevingskans na bijt las ik omdat ze 100en soorten gif in hun speeksel hebben). We lachten er maar om en gingen door, en deden een tocht door het eiland waar we nog een buffalo tegenkwamen. Ondertussen hoorde we de horrorverhalen van onze gids over een toerist die is opgegeten paar jaar geleden en alleen zn camera en bril is gevonden (ze eten alles op inclusief botten). Van de dieren vond je alleen schedels liggen omdat ze de hoorns niet kunnen verteren. Kinderen en baby’s zijn ook aan de beurt, er zijn blijkbaar dus mensen zo gek om daar te wonen (locals). Het eiland leek heel erg op een Flintstones oerlandschap met op de top alleen maar lange palmbomen (beetje Hollywood achtig idee) op grote heuvels. Op de boot terug zagen we dolfijnen en zag ik een vliegende manta (helaas niet meer onder water) wat zijn de kansen. Verder gingen we naar pink beach, een strand dat roze zand had. Die avond gingen we zonsondergang kijken en zagen we veel vliegende honden wakker worden en op jacht gaan naar voedsel. De volgende dag gingen we naar Komodo eiland en zagen we ze echt in het wild (hingen niet rond de huisjes zoals op het Rinca). Jammer genoeg kwamen we erachter dat onze ‘gids’ een schoonmaker bleek en door onderbezetting ons de tour moest geven. Ook zei hij dat we flink door moesten lopen aangezien hij nog meer te doen had en zijn drinken was vergeten. Ik vertelde hem dat hij dikke pech had en wij onze tijd namen om foto’s te nemen en van de tour te genieten. Bovenaan hadden we zo een gaaf uitzicht waarmee je het hele eiland goed zag, echt een Jurrassic Park. Het begon keihard te regenen en Tim had duidelijk geen goede schoenen want gleed telkens naar beneden de berg af. Op 3/4e raakte onze ‘gids’ ook nog verdwaald dus moesten 10x door dezelfde prikkelbosjes heen en weer (niet zo fijn idee met die beesten die zo in je enkels kunnen bijten), maar gelukkig had ie het weer gevonden werden we aan de andere kant van het eiland opgepikt door onze boot. We gingen die avond aanmeren bij ons laatste eiland om daar te slapen. Die ochtend daarna doken we recht te zee in en zagen we NOG mooiere vissen en kwallen tot nu toe. Ook weer een zeeschildpad, roggen over het zand en vissen met alle kleuren die je kan bedenken in 1 vis, van groter dan een meter! Ook allemaal kwallen met lichtstroompjes en meerdere kamers in zich alsof je naar een ruimteschip zit te kijken. Heb veel met mn gopro gefilmd dus de aftermovie komt er nog aan haha.

Bij terugkomst gingen we verkassen naar bovenaan de berg op verzoek van tim en wat was dat een goede keuze! Een resort met het uitzicht naar een Thunderbirds (wie kent het nog?) landschap. Zowieso waren we toe aan relaxen omdat de tocht erg vermoeiend was en we kleine ruimte hadden in de cabine om te slapen. We gingen naar een bar met uitzicht over de haven met alle boten tijdens zonsondergang, een betere afsluiting van Indonesie was er niet!

Ik kan nog wel even doortypen zo maar de rest komt in mn laatste reisverslag volgende week. (Inmiddels zit ik alweer in Ko Tao en niet meer in Bangkok omdat ik geen tijd meer had die dag alles te posten). Nog 1 week te gaan, dus bijna weer in Nederland :)

Tot volgende week! Groetjess